26.12.13

çalışan bir annenin itirafları...




Bana günün birinde  ev hanımlarını kıskanacaksın deseler güler geçerdim ama ne yazık ki şu an öyle değil .Evet kabul ediyorum onlarında kendilerine göre sorunları var mutlaka ama bende kendimce haklıyım işte. Anne olduktan sonra iş hayatına bakışım değişti. Biz şanslıyız aslında çünkü oğluma babaannesi bakıyor ama öte yandan bütün gün oğlumdan uzağım. Hayat bizi seçimler yapmaya zorluyor ve bize  bazı bedeller ödetiyor. Oğlumu işe giderken babaanneye bırakırken sorun yaşıyoruz ben işe giderken oğlumu hep uykusundan uyandırmak zorunda kalıyorum, terlediği için üzerini değiştiriyorum, emziriyorum ve bütün bunlar olup biterken huysuzlanıyor çünkü uykusunu almamış oluyor. Uyumadığı zamanlarda ise giyinmeme bile izin vermiyor beni kucağına al benimle ilgilen diye ağlıyor yavrum. Oysa onun istediği benimle olmak. Birkaç sefer onunla yüksek sesle konuştum iş için hazırlanmam gerektiği için  tabi sonrası vicdan azabı. Bütün gün aklımda o ağlamaklı hali oluyor:(. Akşam  onu almaya gittiğimizde de bazen uyuyor oluyor onu uyandırmamak için bazen kayınvaldemde kalıyoruz üşümesin, uykusundan olmasın diye.Şu an çalışmıyor olsam rahat rahat hiç saate bakmadan oğlumla ilgilenebilirim. Çoğu kez oğlum arkamdan ağlıyor  ben işe giderken  ve akşam ben işten dönerkende pencerede beni beklemeye başlıyor meme meme anne diyerek. Vicdan azabı çekiyorum bu anları oğluma yaşattığım için. Ama herşey onun için, onun geleceği  için bu kadar çaba. Öte yandan bazen hiçbirşeye yetişemedeğimi düşünüyorum herşey mükemmel değil yani.Hem evde hem işte çalışmaktan şikayet etmiyorum tek şikayetim oğlumu bırakıp işe gitmek. Keşke kreş yaşına kadar 7/ 24 yanında olabilseydim canım oğlum...

3 yorum:

Banu dedi ki...

Esracım ruh halini birebir anlamam mümkün değil tabi. Ancak bu tür durumlarda kendinden daha kötü vaziyette olanları düşünmek rahatlatıyor insanı. Hatta bir süre sonra ben neden şımarıklık yapıyorum ki noktasında bulabiliyorsun kendini:) Toplumda, iş hayatında, evinin ve ailenin dışında bir rolün olması kazanımdır bence her kadın için. (Ev hanımlarının en zor işlerden birini yaptığını düşünüyorum, yanlış anlaşılmasın.) Çocuğunla geçirdiğin vakti özlemle beklediğin için çok daha değerli ve kaliteli oluyordur eminim. Bazen nitelik, nicelikten daha önemlidir.

Konsept oyun dedi ki...

:( keşke dilediğiniz gibi olsa her şey.. ama onun geleceği için olduğunu söylemişsiniz zaten üzmemeye çalışın kendinizi :)

Unknown dedi ki...

canım benim seni öyle iyi anlıyorum ki bu yaşadıklarını ben de yaşıyorum. Ben babaanneye bırakmıyorum sağolsun babaannemiz geliyor evimize ama yine de onu bırakıp gitmek çok acı verici. Tüm hislerine yürekten katılıyorum.