27.2.14

nasıl parayonak bir anne oldummmm???

 
 
 
Oğlum günden güne büyüyor, 19 aylık  minik bir adam olarak evimizi ruhumuzu şenlendiriyor. Dil gelişimi gayet güzel gidiyor herşeyi çok çabuk kapıyor, ingilizce olarakta  kendini ifade etmeye  başladı. O dilinden dökülen minik kelimeler bizi öyle heyecanlandırıyor ve mutlu ediyor ki... Öte yandan gelelim esas meseleye  oğlum yine hastalandı bronşit yakamızı bırakmıyor bir türlü dün akşam siyah turp bal karışımını denedim kuru  öksürüğe iyi geliyormuş doğal antibiyotikmiş inş şifa olur oğlumada. Birtakım obsesif davranışlarım var bana çocukluğumdan yadigar birde onlara paranoyaklık eklendi.Mesela  evden en son çıkan kişi olmak istemem çünkü musluklardan ocağa prizlere kadar herşeyi defalarca kontrol ederim kapıyı kilitledikten sonrada iyice emin olmam gerekir gece uykudan öncede bu seremoni yine tekrarlanır. Bilmiyorum aranızda benim gibi olanlar var mı?  Evet paranoyak bir anneyim artık oğlum havale geçirdiğinden beri her an korku içindeyim ya tekrar geçirirse ya ben yanında olamazsam diye... Geceleri bazen uyuyamıyorum sürekli oğlumu kontrol ediyorum ateşi var mı nefes alıyor mu diye eşimde artık halime iyice üzülür oldu uyu diyor ama nafile. İşteyken  ise sürekli evi arıyorum  oğlumun sesini duyunca içim rahatlıyor.Dün gece hiç uyumadım ateşi yükselirde fark edemem diye.Havale geçiren çocuklarda değil belki ama  annelerinde kalıcı bir hasar kalıyor diyor doktorlar doğru diyorlar çünkü  her an korku panik içinde oluyorsun..İşteyken de aklım sürekli oğlumda vicdan yapıyorum yanında olamadığım için bugünde yine hasta ama ben işte olmak zorundayım onun geleceği için... İşe gelirkende hep onu arkamda göz yaşlı bırakıyorum anne diye o ağlayışını görüp kaç defa dönüyorum yoldan işe böyle çetrefilli bir iş annelik kendinden vazgeçiş,yüreğinin sızlaması, bol bol dua demek anne olmak. İşte böyle ruh halim allahım hiçbir anneyi sınamasın bu hastalıklarla bu hastalıkla uğraşanlarada acil şifalar versin. Oğlumunda inş 2 yaşına kadar  bronşitten kurulduğunu görürüz.
 Anne olunca anlarsın bazı şeyleri derler ya gerçekten öyleymiş.... Anne olunca dünyaya meydan okuyan kadın oluveriyorsun bir anda evladın için. Anne olunca minicik bir ses ve gülümseme o gün mutlu olmana yetiyormuş. Anne olunca daha güçlü ve daha umutlu adım atıyormuşsun yarınlara....
 
yarınlarda daha sağlıklı daha mutlu olabilmen dileğiyle canım oğlum gerisi hikaye

14.2.14

uzun bir aradan sonra merhaba....






herkese merhaba,
uzun zaman oldu buraya uğramayalı bu zaman diliminde neler olmadı ki..... Evren sesimi duydu nihayet ve biz dubleks büyük bir eve taşındık. Ev taşıma telaşı ve eşya yerleştirme ile geçti günler. Yeni evimiz kayınvaldeme çok yakın işe giderken oğlumu bırakmakta kolaylaştı artık.Yeni evimizi dekore etmeye çalışıyorum minik detaylarla. Bu  sevimli kuşlu ferforjeyi görür görmez çok beğendim  ve hemen aldım. Ucunada bereket kuşlarını astım inş yeni evimize bereket
 getirirler.Bu aralar dekorasyona taktım duvarlarımızı süsleyecek güzel romantik çerçeveler peşindeyim. Öte yandan hastalıklarla uğraştık bebeğim sık sık hastalandı hala da hasta bronşit illetinden kurtulamadık bir türlü. İş güç ise aynen devam bu ay derslerim akşam 5te başlıyor   kumrular gibi oturuyoruz oğlumla evde, oğluma daha fazla vakit ayırabiliyorum :) teşekkürler veren bana sundukların için:) instagramdan beni takip etmek isterseniz   "esraveminikadam"  adıyla  bana ulaşabilirsiniz.   
 
herkese güzel ve keyifli haftasonları:)